Reuzen baby aan Boord
Laatst stond ik met mijn auto voor een verkeerslicht te wachten toen ik op de auto voor mij een sticker waarnam met de tekst; kijk uit, baby aan boord! De eigenaar van deze auto beoogde waarschijnlijk met deze sticker de kans op een aanrijding te verkleinen maar het werkt natuurlijk averechts want je moet zo ongeveer bumperkleven om de tekst te kunnen lezen.
Ik moest terugdenken aan een jaar 12 geleden toen ik op het nieuwste fregat van de marine was geplaatst, Hr. Ms. De Zeven Provinciën en wij iemand aan boord hadden die bekend stond als “de reuzenbaby”, dit was een vriendelijke reus van een jaar of 25 met een babyface, vandaar zijn bijnaam. Wij vertrokken toen in december om bij Madeira voor de allereerste maal ons gloednieuwe wapensysteem te testen en missiles af te vuren op drones. Dit betrof de zogeheten “First of Class Firing” van een LCF waarbij Envolved Seasparrows en Standard Missille 2 missiles zouden worden getest. Samen met o.a. een Duits fregat voeren we naar ons lanceergebied en kwamen in stormachtig weer terecht in de Golf van Biskaje.
Ik moest terugdenken aan een jaar 12 geleden toen ik op het nieuwste fregat van de marine was geplaatst, Hr. Ms. De Zeven Provinciën en wij iemand aan boord hadden die bekend stond als “de reuzenbaby”, dit was een vriendelijke reus van een jaar of 25 met een babyface, vandaar zijn bijnaam. Wij vertrokken toen in december om bij Madeira voor de allereerste maal ons gloednieuwe wapensysteem te testen en missiles af te vuren op drones. Dit betrof de zogeheten “First of Class Firing” van een LCF waarbij Envolved Seasparrows en Standard Missille 2 missiles zouden worden getest. Samen met o.a. een Duits fregat voeren we naar ons lanceergebied en kwamen in stormachtig weer terecht in de Golf van Biskaje.
Om een uur of 10 ’s avonds werd een kermende reuzenbaby door enkele collega’s afgeleverd bij de ziekenboeg omdat hij tegen het dek gegaan was met verschrikkelijke buikkrampen. De ziekenpa besloot de reuzenbaby ter observatie in de ziekenboeg op te nemen maar kon niet zoveel doen want er was deze reis geen arts aan boord. Aan boord van het Duitse schip was wel een arts maar het was moeilijk om deze naar ons schip te halen omdat er geen heli mee was en de golven metershoog waren. Na overleg tussen de 2 commandanten werd besloten om de Duitse arts met een RHIB ( een klein bootje) over te zetten. Dit was beslist niet zonder gevaar maar na een hachelijke overtocht stond de druipnatte moedige arts toch bij ons aan boord. Hij haastte zich naar de ziekenboeg waar hij een jammerende reuzenbaby aantrof die lag te kronkelen in zijn bed. De arts hield rekening met een blindendarmontsteking en adviseerde de commandant de patiënt zo snel mogelijk naar de wal te krijgen en onze commandant stemde daarmee in. Dat was niet zo makkelijk want de dichtstbijzijnde kust was honderden mijlen verwijderd zodat we tegen de woeste zee inbeukend op weg gingen naar een Spaans haventje ( ik dacht Vigo). Toen we enkele dagen later bij die haven aankwamen bleken we geen zeekaart van dit gebied te hebben zodat we deze van een vissersbootje moesten kopen. Gewapend met die kaart liepen we gehinderd door de storm en de hoge golven het betreffende haventje binnen waar we door de elementen met een enorme klap tegen de kademuur werden gesmeten, forse schade aan de steiger en een fikse deuk in ons nieuwe schip was het gevolg. Maakt allemaal niet uit, als we maar onze reuzenbaby veilig af kunnen leveren! Een ambulance stond al gereed om hem in te laden en af te voeren naar het ziekenhuis. Omdat wij meteen weer zouden vertrekken naar ons operatiegebied en pas enkele weken later Lissabon zouden aandoen werd besloten dat de reuzenbaby een begeleider mee zou krijgen. De keuze viel op mijn maatje ( en chef) Rens, hij ging snel zijn spullen pakken en ik kreeg te horen dat ik zijn taak van COD erbij zou krijgen terwijl ik het als ALVO en COPS al druk genoeg had met die lancering. Ik kreeg meteen een nieuwe bijnaam; de camping COD. Terwijl de reuzenbaby zwakjes zwaaiend vanaf een brancard de ambulance werd ingeschoven draaiden wij alweer om, op weg naar volle zee. De week daarna had ik het te druk om aan Rens of de reuzenbaby te denken en na onze succesvolle lanceringen liepen we Lissabon binnen. Hoe zou het met de reuzenbaby zijn? Tot onze stomme verbazing stonden Rens en de reuzenbaby zwaaiend op de kade om ons te verwelkomen. Wat was er gebeurd? Kort na aankomst in het ziekenhuis werd alles in gereedheid gebracht om de reuzenbaby te onderzoeken en eventueel te opereren. Terwijl daarop gewacht werd moest de reuzenbaby erg nodig naar de WC, op het toilet beviel hij onverwacht van een half dozijn half verteerde frikandellen die via het maagdarmstelsel zijn lichaam verlieten. Daarmee bleken ook alle klachten verdwenen te zijn! Dit was een wonderbaarlijke genezing van een kaliber die men zelfs in Lourdes zelden meemaakt! Na het ontslag uit het ziekenhuis besloot Rens dat de ( ex) patiënt en hijzelf niet naar Nederland zouden gaan maar op ons schip zouden wachten in een hotel in Lissabon. Terwijl wij druk aan het werk waren op zee maakten zij de terrassen onveilig en namen het er goed van in de vele restaurants van Lissabon.
Misschien hadden wij ook een sticker achter op ons schip moeten hebben ;
KIJK UIT ! REUZENBABY AAN BOORD!
Wellicht was dan dit onheil ons bespaard gebleven.
Misschien hadden wij ook een sticker achter op ons schip moeten hebben ;
KIJK UIT ! REUZENBABY AAN BOORD!
Wellicht was dan dit onheil ons bespaard gebleven.
Webmaster : met dank aan Piet Duivestein !
